ലെവളാണ് നെയ്വട.
നുമ്മ കുട്ടിക്കാലത്ത് രാമനാട്ടുകരയിലും ഫറോക്കിലുമൊക്കയുള്ള ചില ഹോട്ടലുകളിലാണ് ലെവളെ ആദ്യമായി കാണുന്നത്. ലൌ അറ്റ് ഫസ്റ്റ് സൈറ്റ്, അന്നേ നുമ്മള് പേമിച്ചതാണവളെ. ഈ അടുത്ത് നുമ്മളുടെ ലാസ്റ്റ് ലൌ (അതൊരു കദനകഥയാണ്) സ്വന്തം ഫാര്യ ഇതുണ്ടാക്കി. പഴയ കാമുകിയല്ലേ, ലെവളുടെ ഓര്മ്മക്ക് ഞാന് ഒരു പടവും എടുത്തു.
മറ്റുനിരാശാ കാമുകീ കാമുകന്മാര്ക്കായി, ദാണ്ടെ കിടക്കുന്നു ഉണ്ടാക്കുന്ന വിധം.
മൈദ - രണ്ട് കപ്പ്
തൈര് - ഒരു കപ്പ്
നെയ്യ് - അര കപ്പ്.
ബേയ്ക്കിങ്ങ് പൌഡര് - ഒരു ടീസ്പൂണ്
നാരങ്ങാ നീര് - അര ടീസ്പൂണ്
വനിലാ എസ്സന്സ് - രണ്ടോ മൂന്നോ തുള്ളി.
വെജിറ്റബിള് ഓയില് - മുക്കിപ്പൊരിക്കാന് പാകത്തിന്.
ആദ്യം പഞ്ചസാരപ്പാനി ഉണ്ടാക്കുക. മൂന്നുകപ്പു പഞ്ചാസാര ഒന്നരക്കപ്പു വെള്ളത്തില് തിളപ്പിച്ചു കുറുക്കുക.
മൈദയും ബെയ്കിങ്ങ് സോഡയും നന്നായി യോജിപ്പിക്കുക . അരിപ്പൊടി തരിക്കുന്ന തരിപ്പയുണ്ടെങ്കില് ഒന്നു തരിച്ച് ഉണ്ട കളഞ്ഞാല് ഭേഷായി. എന്നിട്ട് തൈരും നെയ്യും എടുത്തിട്ട് ഒരു സ്പൂണ് പഞ്ചസാരയും ഇട്ടേച്ച് അടിച്ച് പതപതാന്ന് പതപ്പിക്കുക. ലെങ്ങനെ പതഞ്ഞുനിക്കുമ്പം അതിലേക്ക് തരിച്ചുവച്ച മൈദാമിക്സ് മൊത്തമായി അങ്ങോട്ട് കമത്തുക. എന്നിട്ട് ചോറില് സാമ്പാറൊഴിച്ച് കൊഴക്കണപോലെ അങ്ങട് കുഴക്കുക. അപ്പം കൊഴകൊഴാന്ന് ഒരു സാധനം കിട്ടും. വലിയ കട്ടിയില്ലാത്ത ലെവളെ ഉണ്ടയാക്കാനിത്തിരി മല്ലാണ്. അതുകൊണ്ട് കൈയ്യേലിത്തിരി എണ്ണ തടവി വല്ലവിധേനയും ചെറിയ ഉണ്ടകളാക്കുക. ഉണ്ടവലുതാണെങ്കില് വറുക്കുമ്പം ചിലപ്പം ഉള്ളുവേകില്ലാ എന്നുമാത്രമല്ല, ചിലപ്പം എയര്പ്പോട്ടില് വച്ചു പോലീസു പിടിക്കുകയും ചെയ്യും. അന്നേരം പിന്നെ തോക്ക് ചങ്കരന്റെ ആണെന്നു പറയരുത്. ഈ ഉണ്ട അങ്ങനേ എടുത്തു വറുത്താല് ശരിയാവില്ല, ലെവളെ ഒരു മണിക്കൂറ് ഫ്രിഡ്ജില് അന്ത്യവിശ്രമത്തിനു വിടുക. അന്നേരം പുള്ളിക്കാരി ഒന്ന് ഉറച്ചു കിട്ടും എന്നിട്ട് എടുത്തിട്ട് എണ്ണയില് ചെറുതീയില് വറുക്കുക, നമ്മുടെ പി ബി അച്ചുമാമയെ വറുത്തപോലെ. അങ്ങനെ ലെവള് ഒരു ഇളം ബ്രൌണ് നിറമാകുമ്പം എടുത്തു പഞ്ചസാരപ്പാനിയില് തട്ടുക. അങ്ങനെ സുഖിച്ച് കിടക്കട്ടെ അവിടെ ഒരു പതിഞ്ചുമിനിട്ട്. എന്നിട്ട് പതുക്കെ എടുത്ത് പുറത്തുവക്കുക, പഞ്ചസാരപ്പാനി ഉണങ്ങിപ്പിടിക്കുന്ന വരെ.
ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും തിന്നാന് പാകത്തിനു കിട്ടിയാല് മുണ്ടാണ്ടെ തിന്നിട്ടുപോകുക. പട്ടിപോലും തിന്നുന്നില്ലേല് വീട്ടില്കിട്ടുന്ന സാധനങ്ങളൊക്കെ പൊടിച്ചിട്ട് ഫോട്ടോ എടുത്ത് ബ്ലോഗിലിടുക, ഏത്?
ഉണ്ടാക്കിയത് കെട്ടിയവള്, അലങ്കാരം പോട്ടം ഞാന്.
നെയ്വട
| ലേബലുകള്: പാചകം
ഇതിനായി സബ്സ്ക്രൈബ് ചെയ്ത:
പോസ്റ്റിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങള് (Atom)
15 അഭിപ്രായ(ങ്ങള്):
ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്തിട്ടും തിന്നാന് പാകത്തിനു കിട്ടിയാല് മുണ്ടാണ്ടെ തിന്നിട്ടുപോകുക. പട്ടിപോലും തിന്നുന്നില്ലേല് വീട്ടില്കിട്ടുന്ന സാധനങ്ങളൊക്കെ പൊടിച്ചിട്ട് ഫോട്ടോ എടുത്ത് ബ്ലോഗിലിടുക.
(((0))))
Coconut
vadai ...vadai ..
Um ..kollaam :)
കൊള്ളാല്ലോ മാഷേ
കൊള്ളാം ....പുതിയ സംരംഭം വിജയിക്കട്ടെ....പക്ഷെ ഞാനീ കോയിക്കോട്ട്ന്ന് ഫാറൂക്ക് വരെ ചെത്തിനടന്ന്ട്ട് ലവളെ പരിചയപ്പെട്ടിട്ടില്ലല്ലൊ.....നഷ്ടബോധം....നഷ്ടബോധം....
“പട്ടിപോലും തിന്നുന്നില്ലേല് വീട്ടില്കിട്ടുന്ന സാധനങ്ങളൊക്കെ പൊടിച്ചിട്ട് ഫോട്ടോ എടുത്ത് ബ്ലോഗിലിടുക,“
അപ്പോ അതാ കാര്യം അല്ലെ... ഉം.. നടക്കട്ടെ.. :)
വ്യത്യസ്ഥനാമൊരു പാചകക്കാരനാം ചങ്കരനെ സത്യത്തിലാരും തിരിച്ചറിഞ്ഞില്ല...:):):)
ഇതു പോലൊക്കെ ഇനി ഉണ്ടാക്കുമ്പോ പുറത്തു നിന്നുള്ള പട്ടികളെ കൂടി വിളിക്കുക... !!
മിണ്ടാതെ വന്നു തിന്നിട്ടു.. വാലാട്ടി പോയേക്കാം.....
:)
ഇവളെക്കുറിച്ച് മുന്പ് കേട്ടിട്ടില്ല. ഉണ്ടാക്കിനോക്കണം. മൈദയ്ക്ക് പകരം അരിപ്പൊടിയോ ഗോതമ്പുപൊടിയോ ആക്കിയാലോ എന്നാലോചിക്കുന്നു.
:-)
മനുഷ്യനെ കൊതിപ്പിച്ച് പണ്ടാറടക്കാന് ഓരോരോ സാധനങ്ങളുമുണ്ടാക്കി ബ്ലോഗിലിടും...ഹും
കണ്ടിട്ട് കൊതി വരുന്നുണ്ട്.പക്ഷേ മിനക്കെടാന് വയ്യ. ഇത്തിരി മടിയുള്ള കൂട്ടത്തിലാണേയ്.
വല്ല ചങ്കരന് ടച്ച് കഥയുമാണോന്ന് നിനച്ച് ചാടി വന്നതാ...
വന്ന സ്ഥിതിയ്ക്ക് രണ്ടെണ്ണം കഴിച്ചുപോകാം....
കാപ്പിലാന്, ശ്രീ നന്ദി .
പ്രയന് നെയ്വട കണ്ടിട്ടില്ലേ :( ബാദുഷ എന്നും ഒരു പേരുണ്ട് ഇതിന്.
പൊറാടത്ത്, ചാണു നന്ദി.
പകല്കിനാവന്, ഞാനൊരു അച്ചുമാമാ ഫാന് ആയതുകൊണ്ട് ഇടക്ക് പട്ടി കുരങ്ങന് പോഴന് എന്നൊക്കെ കണ്ടാല് മറ്റൊന്നും തോന്നരുത്, നന്ദി.
ബിന്ദു, ബാദുഷ എന്നും പറയും. മൈദയാണ് അത്യുത്തമം എന്നു നല്ലപാതി പറയുന്നു.
ഹരീഷ്, എഴുത്തുകാരി, ചെമ്മു റൊമ്പ നന്റ്രി.
പോസ്റ്റിനേക്കാള് താങ്കളുടെ ആദ്യത്തെ കമണ്റ്റ് ഇഷ്ട്പ്പെട്ടു :-)
കൊതിയാകുന്നു....
വായില് വെള്ളം നിറഞ്ഞു ...
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ